Ο σίδηρος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μέταλλα του οργανισμού, γιατί οι σιδηρούχες ενώσεις και κυρίως η αιμοσφαιρίνη επιτελούν λειτουργίες ζωτικής σημασίας. Η έλλειψη σιδήρου είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στην παιδική ηλικία και παρουσιάζεται ως αναιμία, δηλαδή ως σιδηροπενική αναιμία.
Η πρόληψή της αποτελεί σήμερα βασική αρχή στην προληπτική παιδιατρική.

Αιτίες

Η σιδηροπενική αναιμία εμφανίζεται:
Α) όταν οι ανάγκες του οργανισμού σε σίδηρο είναι αυξημένες: λόγω ταχείας αύξησης, όπως συμβαίνει στα βρέφη, τα νήπια και τους έφηβους, που οι ρυθμοί αύξησης είναι ταχύτεροι και όταν υπάρχει απώλεια αίματος, όπως συμβαίνει στα κορίτσια κατά την εφηβεία ή από παθολογικά αίτια.
Β) Όταν η πρόσληψη σιδήρου είναι μειωμένη: όταν η ποσότητα σιδήρου στις τροφές είναι ανεπαρκής, ή λόγω κακής απορρόφησης του σιδήρου, η οποία οφείλεται σε κάποια πάθηση του εντέρου.

Τα συμπτώματα της σιδηροπενικής αναιμίας είναι: αδυναμία, ανορεξία, ωχρότητα, ταχυκαρδία και καρδιακή ανεπάρκεια.

Διάγνωση και θεραπεία

Η διάγνωσή της επιβεβαιώνεται κυρίως με εργαστηριακές εξετάσεις: γενική αίματος, σίδηρος ορού και φεριλλίνη. Η θεραπεία της είναι θέμα του παιδιάτρου, ο οποίος χορηγεί σιδηρούχα σκευάσματα από το στόμα για 2-4 μήνες.

Πρόληψη

Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Για τον λόγο αυτό, ο παιδίατρος συνιστά στους γονείς να δίνουν στα παιδιά τροφές που περιέχουν ή είναι εμπλουτισμένες με τα απαραίτητα ποσά σιδήρου. Για παράδειγμα: τα λαχανικά - και ιδιαίτερα το σπανάκι - η σόγια, το σιτάρι, το μοσχάρι, το αβγό κλπ, είναι τροφές πλούσιες σε σίδηρο.

Μία τροφή που εμπλουτίζεται με σίδηρο είναι κυρίως το γάλα.
Τα βρεφικά γάλατα SANILAC 1 και 2 είναι εμπλουτισμένα με σίδηρο και καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες του βρέφους σε σίδηρο.
Οι Βρεφικές Κρέμες ΓΙΩΤΗΣ είναι επίσης εμπλουτισμένες με σίδηρο, για να καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του μωρού, σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής του.
Τέλος, ο γιατρός μπορεί να συστήσει την προληπτική χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων στην βρεφική, νηπιακή, εφηβική ηλικία και την εγκυμοσύνη.