Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, η Ελλάδα γιορτάζει τον ερχομό του Πάσχα. Από άκρη σε άκρη, η χώρα μας βιώνει τη μεγάλη αυτή γιορτή με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο.
Σε κάθε γωνιά της, η Ελλάδα σφύζει από ξεχωριστές πασχαλινές παραδόσεις και πρωτότυπα έθιμα. Διάβασε παρακάτω και ανακάλυψε ορισμένες από τις πιο ιδιαίτερες λαμπριάτικες παραδόσεις της χώρας μας!
Τα Αερόστατα του Λεωνιδίου
Κάθε χρόνο τη βραδιά της Ανάστασης, ο ουρανός της Τσακωνιάς αλλάζει –κυριολεκτικά– χρώμα! Ο λόγος; Το πασχαλιάτικο έθιμο των αερόστατων στο όμορφο Λεωνίδιο! Λίγο μετά το «Χριστός Ανέστη», παιδιά των τοπικών ενοριών κάνουν διαγωνισμό ικανότητας στο «πέταγμα» εντυπωσιακών χρωματιστών αεροστάτων. Αρκετό καιρό πριν από το βράδυ της Ανάστασης, κάθε σπίτι ετοιμάζει το δικό του αερόστατο, με τη συμμετοχή φυσικά μεγάλων και μικρών. Το έθιμο αυτό ξεκίνησε τον 19ο αιώνα και ο θρύλος λέει πως έφτασε στα μέρη μας από την Ασία, με τους ντόπιους ναυτικούς να το φέρνουν πίσω στο Λεωνίδιο μαζί τους, σαν «λάφυρο» από τις εξωτικές περιπέτειές τους.
Οι «Μπότηδες» της Κέρκυρας
Αποκλείεται να μην έχεις ακούσει για το συγκεκριμένο λαμπριάτικο «σπορ» των αγαπημένων μας Κερκυραίων! Αν έχεις βρεθεί ποτέ πρωί Μεγάλου Σαββάτου στο υπέροχο νησί του Ιονίου, την ώρα της Πρώτης Ανάστασης, το πιθανότερο είναι να έχουν ήδη σκάσει στα πόδια σου μερικοί «μπότηδες». Με απλά λόγια, μιλάμε για κανάτια με λεπτό στόμιο, γεμάτα νερό, που λατρεύουν την… ελεύθερη πτώση! Πρόκειται για ένα έθιμο που υπάρχει μόνο στην Κέρκυρα, με ρίζες στα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού. Βασίζεται στο έθιμο των Βενετών καθολικών να σπάνε παλιές στάμνες κάθε Πρωτοχρονιά, για να τους φέρει ο νέος χρόνος καλοτυχία και αγαθά στο σπίτι. Η παράδοση αυτή υιοθετήθηκε από τους ορθόδοξους Κερκυραίους, οι οποίοι την μετέτρεψαν σε πασχαλινή παράδοση –και πολύ γρήγορα σε τοπική λατρεία! Για την ιστορία, οι σπασμένοι «μπότηδες» συμβολίζουν την απομάκρυνση της κακοτυχίας, έτσι δεν είναι λίγοι αυτοί που κρατούν τα θραύσματά τους ως σύμβολα ευμάρειας και τύχης. Αν τύχει και βρεθείς λοιπόν στην Κέρκυρα φέτος το Πάσχα, μπορείς να τα… σπάσεις ελεύθερα!
Το Ζύμωμα στη Μάνη
Στη μαγευτική Μάνη, η Μεγάλη Πέμπτη εκτός από ημέρα απόλυτης κατάνυξης είναι και ημέρα… απόλυτου ζυμώματος! Το ζύμωμα είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό πασχαλινό έθιμο της Μάνης. Από νωρίς το πρωί οι νοικοκυρές αρχίζουν να ζυμώνουν, ώστε να πλάσουν λαχταριστές πασχαλινές κουλούρες με επτάζυμο ζυμάρι για όλους όσους μένουν στο σπίτι, τους συγγενείς και όλους τους καλούς φίλους –ακόμη και όσους ζουν στα ξένα. Το έθιμο αυτό δεν μπορεί παρά να συμβολίζει την απεριόριστη αγάπη για τους όλους όσους νοιαζόμαστε, όσο κοντά ή μακριά μας κι αν βρίσκονται! Σε περίπτωση που σκέφτεσαι κι εσύ να ζυμώσεις μια πεντανόστιμη και αφράτη κουλούρα για τους αγαπημένους σου, μην ξεχάσεις να χρησιμοποιήσεις Αλεύρι για Όλες τις Χρήσεις και Μαγιά Στιγμής ΓΙΩΤΗΣ!
Οι «Αυγομαχίες» στις Κρηνίδες Καβάλας
Αν τη δεύτερη μέρα του Πάσχα βρεθείς στον Δήμο Καβάλας… φυλάξου! Γιατί κάθε χρόνο τέτοια μέρα, στις Κρηνίδες Καβάλας αναβιώνει το έθιμο των «αυγομαχιών»… Παιδιά και ενήλικες, με όρεξη για δράση, συναντιούνται για να τσουγκρίσουν τα αυγά τους και να γίνουν «αυγομάχοι» της χρονιάς! Νικητής, φυσικά, είναι όποιος έχει τα λιγότερα σπασμένα αυγά. Οι «αυγομαχίες» είναι μια παράδοση που συμβολίζει την Ανάσταση του Χριστού και την αιώνια σύγκρουση μεταξύ του καλού και του κακού, ενώ η προέλευσή της έχει τις ρίζες της στην Ποντιακή ιστορία.
Τα «Πουλιά» της Σίφνου
Στη Σίφνο, στο υπέροχο κυκλαδίτικο νησί με τη φανταστική γαστρονομική ιστορία, που αποτελεί και πατρίδα του Τσελεμεντέ, οι ντόπιοι δείχνουν μια ιδιαίτερη λατρεία στα νηστίσιμα τσουρεκάκια! Κάθε Πάσχα, στην αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας, οι Σιφνιές νοικοκυρές βάζουν όλη τους την τέχνη για να πλάσουν τα περιβόητα «πουλιά», δηλαδή μικρά, αφράτα και νηστίσιμα τσουρεκάκια, για να έχουν κάτι ν’ απολαμβάνουν τις τελευταίες μέρες της νηστείας. Εκτός από τα παραδοσιακά «πουλιά», οι ντόπιες νοικοκυρές πλάθουν και τις κλασικές πασχαλινές «κουλούρες», σε διάφορα σχήματα πουλιών ή ζώων, πάντα στολισμένες με κόκκινα αυγά. Φυσικά το πιο διαδεδομένο σχήμα είναι η πλεξούδα, η οποία από την εποχή των ειδωλολατρικών χρόνων θεωρείται πως συμβολίζει την απομάκρυνση του «κακού». Είτε έχεις σχέση με το λατρεμένο νησί της Σίφνου, είτε όχι, μπορείς να δοκιμάσεις κι εσύ τις τοπικές συνταγές και να φτιάξεις τα δικά σου παραδοσιακά «πουλιά» και τις δικές σου πασχαλινές «κουλούρες»… Πάντα με Αλεύρι για Όλες τις Χρήσεις και Μαγιά Στιγμής ΓΙΩΤΗΣ!
Τα «Λαζαράκια» της Ρόδου
Κάθε Σάββατο του Λαζάρου, στη Ρόδο και συγκεκριμένα στην Ιαλυσό, τα παιδιά της πόλης γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τον «Λάζαρο», το παραδοσιακό τραγούδι που έχει την τιμητική του και σε αρκετές άλλες περιοχές της Ελλάδας. Την ίδια μέρα, κάθε νοικοκυρά φτιάχνει λαχταριστά πασχαλινά κουλουράκια σε στριφτό σχήμα, τα περίφημα «Λαζαράκια»! Το σχήμα τους συμβολίζει το σώμα του Λαζάρου, τυλιγμένο με το σάβανο. Μάλιστα, τα παλιά χρόνια, δεν επιτρεπόταν σε κανέναν γεωργό να πάει για δουλειά την ημέρα αυτή. Ο μόνος λόγος που επιτρεπόταν να πάει κανείς στα χωράφια ήταν για να μαζέψει ξερόκλαδα για το άναμμα των φούρνων, ώστε να ψηθούν σωστά τα πασχαλινά κουλούρια! Σε περίπτωση λοιπόν που «ψηθείς» κι εσύ να φτιάξεις «Λαζαράκια» φέτος το Πάσχα… μην ξεχάσεις να τα πλάσεις με πολύ μεράκι, πολλή αγάπη και φυσικά με Φαρίνα ΓΙΩΤΗΣ!
Με τόσο ξεχωριστά έθιμα, είναι να μην λατρεύει κανείς το ελληνικό Πάσχα; Λογικό να το περιμένουμε όλοι πώς και πώς!
Πιο πολύ, όμως, το λατρεύουμε γιατί είναι μία ακόμη γλυκιά αφορμή για να καθίσουμε και πάλι στο τραπέζι όλοι μαζί…
Για να κάνουμε την αγάπη γεύση… μαζί!
